Kulağa hoş gelen kız bebek isimleri. En güzel kız isimleri nelerdir?

Anne ve baba adayları, yeni doğacak olan çocuklarına isim verirken zorlanabiliyor. Kültürümüzde genellikle dede ve nene isimleri, yeni doğacak çocuklara veriliyor. Fakat bazı anne ve baba adayları, çocuklarına farklı bir isim vermeyi tercih ediyor. Erkek ya da kız çocuk farketmeksizin çocuklara yeni bir isim bulmak zor olabiliyor. Çünkü isimler, insanların kişiliğini belirleyen en önemli faktörleren biri. Ayrıca yeni çocuklarının isimleri yüzünden sorun yaşamamsı için de isim verirken dikkat etmeniz gerekiyor.

İsim vermeden önce yeni doğacak olan bebeğin cinsiyetini bilmek gerekiyor. Cinsiyet öğrendikten sonra isim anne ve babaları büyük bir telaş kaplıyor Bebeğe isim vermek, oldukça zor bir iş olabiliyor. Yeni doğacak olan bebeğe verilen ismin anlamı da oldukça önemli. Büyüklerimiz her zaman isimlerimizin anlamlarını taşıdığımızı belirtiyor. Bu yazımızda sizlere, kulağa hoş gelen en güzel kız bebek isimlerinden bahsedeceğiz.

Kulağa hoş gelen kız bebek isimleri

Vereceğimiz listedeki bazı isimleri görünce şaşırabilirsiniz. Bu isimler çok bilinmesede hem kızlar için hem erkekler için kullanılabilmektedir. Gelin hep birlikte en güzel ve kulağa hoş gelen kız bebek isimlerini inceleyelim.

• Abay
• Açelya
• Ada
• Adam
• Adile
• Ahenk
• Ahu
• Ahunaz
• Ajda
• Ajlan
• Akasya
• Akay
• Akbahar
• Akbaran
• Akbora
• Akgül
• Aklim
• Akmeriç
• Akmutlu
• Akpınar
• Aksel
• Aksu
• Aksuna
• Aktaç
• Aktuna
• Akyıldız
• Ala
• Alabegüm
• Alanur
• Alapınar
• Alara
• Alba
• Albeni
• Alçin
• Alev
• Aleyna
• Algül
• Alım
• Alime
• Alin
• Alisa
• Aliye
• Alkım
• Alkış
• Alkız
• Almila
• Almina
• Almira
• Altan
• Altın
• Altınay
• Altınbaşak
• Altındal
• Altınöz
• Altunay
• Alya
• Amaç
• Amil
• Amine
• Amir
• Andaç
• Arı
• Arıel
• Arın
• Arınç
• Arife
• Armağan
• Armin
• Arya
• Arzu
• Asel
• Asena
• Asiye
• Aslı
• Aslıgül
• Aslıhan
• Asrın
• Asu
• Asude
• Asuman
• Asya
• Aşkım
• Aşkın
• Ateş
• Atlas
• Ay
• Ayaltın
• Ayaz
• Aybel
• Ayben
• Aybeniz
• Aybike
• Aybüke
• Aycan
• Ayça
• Ayçiçek
• Ayçin
• Ayda
• Aydan
• Aydınlık
• Aydilek
• Aydinç
• Aydoğan
• Ayevi
• Ayfer
• Aygen
• Aygönül
• Aygül
• Aygün
• Ayhan
• Ayışığı
• Ayla
• Aylan
• Aylin
• Aynur
• Aypare
• Ayperi
• Ayral
• Aysal
• Aysar
• Aysel
• Aysevil
• Aysoy
• Aysu
• Aysuda
• Aysun
• Aysuna
• Aysunar
• Ayşan
• Ayşe
• Ayşegül
• Ayşen
• Ayşenur
• Ayşin
• Aytaç
• Aytaç
• Aytek
• Ayten
• Aytolun
• Aytül
• Beniz
• Bensu
• Berceste
• Bercis
• Berçin
• Berden
• Beren
• Berfin
• Bergüzar
• Beria
• Beril
• Berin
• Berke
• Berna
• Berra
• Berrak
• Berran
• Berrin
• Berşan
• Beste
• Bestegül
• Bestenigar
• Canöz
• Canözlem
• Cansel
• Cansen
• Cansev
• Cansın
• Cansu
• Cansun
• Cansunar
• Cavidan
• Cazibe
• Celal
• Cemile
• Cemre
• Cennet
• Çağla
• Çağlayan
• Çağnur
• Çakıl
• Çığ
• Çığıl
• Çığır
• Çiçek
• Çiğdem
• Çilek
• Çilen
• Çiler
• Çim
• Çimen
• Çise
• Derin
• Derya
• Deryanur
• Desen
• Destan
• Deste
• Destegül
• Devin
• Devrim
• Diba
• Dicle
• Diclehan
• Dide
• Didem
• Dikmen
• Ecegül
• Ecegün
• Ecehan
• Ecem
• Ecenur
• Ecer
• Ecesu
• Ecrin
• Eda
• Edis
• Ediz
• Eflal
• Efnan
• Efser
• Efsun
• Erginay
• Ergül
• Erinç
• Ertaç
• Esen
• Esengün
• Esim
• Esin
• Esma
• Esmen
• Esmeray
• Esra
• Eti
• Evin
• Evren
• Fatmagül
• Fatmanur
• Fatoş
• Fazilet
• Feden
• Ferah
• Ferahnaz
• Feray
• Feraye
• Fercan
• Ferda
• Ferhan
• Ferhunde
• Feride
• Feriha
• Gamze
• Gaye
• Gazal
• Gazel
• Gece
• Gelincik
• Gencay
• Gerçek
• Gizem
• Gonca
• Goncagül
• Gökay
• Gökben
• Gökçe
• Hayat
• Hazal
• Hazan
• Hazar
• Hazel
• Haziran
• Hece
• Hediye
• Helin
• Heves
• Hilal
• Hoşseda
• Hülya
• Hüma
• Hümeyra
• Mengü
• Meral
• Mercan
• Meriç
• Merih
• Merve
• Meryem
• Meserret
• Mevsim
• Mısra
• Mihriban
• Mimoza
• Mina
• Mine
• Minel
• Ökkeş
• Ömür
• Önay
• Öney
• Öngül
• Ören
• Övgü
• Övgül
• Övgün
• Övül
• Övün
• Övünç
• Öykü
• Özal
• Özbilge
• Rüçhan
• Rüya
• Saba
• Sabah
• Sabiha
• Sabire
• Sacide
• Sadika
• Sadullah
• Safiye
• Sahil
• Sahra
• Sahure
• Sakine
• Saliha
• Türe
• Türkuvaz
• Türkü
• Tüvana
• Tüzün
• Uçay
• Uçkan
• Uğur
• Uğuray
• Ulus
• Umay
• Umur
• Umut
• Usunbike
• Utku
• Ünay
• Ünzile
• Üstün
• Üstünay
• Üstüngül
• Üzüm
• Vahide
• Venüs
• Verda
• Vesile
• Vicdan
• Vildan
• Vuslat
• Yadigar
• Yağmur
• Yayla
• Yazgülü
• Yelda
• Yeldem
• Yeliz
• Yener
• Yeşim
• Yeter
• Yezda
• Yıldız
• Yıldızhan
• Yonca
• Yosun
• Yönel
• Yöntem
• Yükselir
• Zahide
• Zambak
• Zara
• Zarafet
• Zarife
• Zehra
• Zehranur
• Zekiye
• Zeliha
• Zennur
• Zerafet
• Zeren
• Zerin
• Zerrin

Anlamlarına göre en güzel kız isimleri

A harfi

• Ada: Deniz veya göl suları ile çevrilmiş küçük kara parçası.
• Adal: “Adın yayılsın, ün kazan” anlamında bir ad.
• Aden: Cennet bahçesi.
• Ahsen: Çok güzel, en güzel.
• Ahu: Çok güzel, çekici.
• Ahueda: Nazlı güzel.
• Ahuela: Çok güzel gözlü.
• Akşın: 1. Az beyaz, beyazımsı.2. Kıllarında ve gözlerinde bazen de derisinde doğuştan boya maddesi bulunmadığı için her yanı beyaz olan hayvan veya insan.
• Alara: 1. Efsanevi su perisi. 2. Mitolojide bir yer adı. 3. Kırmızı süs.
• Aleyna: Bizim üzerimize bizim hakkımızda.
• Alin: 1. Aydınlık, parıldayan. 2. Yüce, soylu.
• Alisa: 1. Asil soydan olan. 2. Güzel.
• Almina: Kızıl, kırmızı renkler.
• Alya: Yüksek yer, yükseklik, gök, sema.
• Aren: Farsça:  Parlak renkteki kum tanesi. Hititçe:  Işık
• Arın: 1. Temiz, arı, saf. 2. Alın. 3. Yüz, cephe, dağların, tepelerin yüzü.
• Arya: Operalarda solistlerden birinin orkestra eşliğinde söylediği, genellikle kendi içinde bütünlüğü olan parça.
• Arzu: 1. İstek, dilek. 2. Heves.
• Ayben: Yüzünde benleri olan güzel.
• Aybeniz: Ay gibi güzel yüzü olan.
• Aygun: Ay gibi güzel, güneş gibi parlak olan.
• Ayla: 1. Ayın ve bazı yıldızların dolayındaki ışık çevresi, ay ağılı, hale. 2. Bazı kutsal kişilerin başı etrafında gösterilen ışık çevresi.
• Aylin: Ayla.
• Aynur: Ay ışığı.
• Ayperi: Ay gibi güzel olan peri.
• Aysu: Ay gibi parlak, su gibi berrak olan.
• Azra: 1. El değmemiş bakire kız. 2. Delinmemiş inci. 3. Ayak basılmamış kum. 4. Medine’nin diğer bir adı. 5. Hz. Meryem’e verilen ad.

B harfi

• Bade: İçki
• Belinay: 1. Ay’ın gölün yüzey kısmına yansıması. 2. Peygamber çiçeği.
• Beliz: İşaret, im, iz.
• Belma: Yumuşak, sakin, telaşsız kimse.
• Benan: 1. Parmaklar, parmak uçları, 2. Parmakla gösterilen, ünlü, tanınmış.
• Bengi: Sonu olmayan, hep kalacak olan, sonsuz, ebedî.
• Bensu: Bengisu, Efsanelere göre içen kimseye ölümsüzlük sağladığına inanılan bir su, abıhayat.
• Beren: 1. Güçlü, kuvvetli. 2. Akıllı. 3. Tanınmış.4. Kadife kumaş.
• Beril: Doğada altıgen billurlar durumunda bulunan, saydam, çoğu yeşil renkli berilyum ve alüminyum silikat.
• Berna: Genç, körpe.
• Berrin: Karada yaşayan.
• Beste: 1. Bir müzik eserini oluşturan ezgilerin tümü. 2. Bağlanmış, bitiştirilmiş.
• Buket: Çiçek demeti.
• Burcu: 1. Güzel koku, ıtır. 2. Sakız ağacının tomurcuğu.
• Buse: Öpücük, öpme, öpüş.

C harfi

• Canan: Gönülden sevilen, gönül verilmiş olan kadın, sevgili.
• Canay: Şirin, tatlı kimse.
• Cansel: Özü taşkın olan kimse.
• Cansın: Sevgi dolusun, sevilmeye değersin, dostsun, sevgilisin” anlamında kullanılan bir ad.
• Cansu: Can suyu, yaşam veren su.
• Cemre: Şubat ayında birer hafta aralıklarla önce havada, sonra suda en son toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi.
• Ceren: Ceylan, ahu.
• Ceyda: Uzun boyunlu ve güzel kadın.

Ç harfi

• Çağla: Badem, kayısı, erik vb. tek çekirdekli yemişlerin körpeyken yenilebilen ham şekli.
• Çağnur: Çağın ışık saçan bireyi.
• Çimen: Kendiliğinden yetişmiş çim.
• Çise: İnce yağmur, çisenti.
• Çisil: İnce yağmur.
• Çiğdem: Zambakgillerden, türlü renklerde çiçek açan, çok yıllık, yumrulu bir kır bitkisi, mahmur çiçeği.
• Çolpan: Çoban yıldızı.

D harfi

• Dalga: Deniz veya göl gibi geniş su yüzeylerinde genellikle rüzgâr, deprem vb.nin etkisiyle oluşan kıvrımlı hareket.
• Damla: Yuvarlak biçimde, çok küçük miktarda sıvı, katre.
• Defne: Defnegillerden, yaprakları güzel kokulu ve yaz kış yeşil olan bir ağaç, develik.
• Değer: 1. Yüksek nitelik. 2. Üstün, yararlı nitelikleri olan kimse. 3. Bir şeyin önemini belirten ölçü, karşılık.
• Demet: Bağlanarak oluşturulmuş deste, bağlam. Bitki veya çiçek destesi.
• Deniz: 1. Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan, birbiriyle bağlantılı, tuzlu, büyük su kütlesi. 2. Çok bol.
• Deren: Derleyen, toplayan.:
• Derya: 1. Deniz. 2. Çok bilgili, engin kimse. 3. Çok, pek çok.
• Deste: Demet, tutam, bağlam.
• Devin: 1. Hareket, kımıldanış. 2. Çaba, gayret.
• Didar: Yüz, çehre.:
• Didem: Çok sevdiğim, gözüm kadar sevdiğim, yarim.
• Dila: Ey gönül!
• Dilara: Gölül çalan, sevgili, yar.
• Dilde: Ünü bir tarafa yayılmış, herkesin konuştuğu, herkesin dilinde olan kimse.
• Doğa: 1. Var olan her şeyin, canlı ve nesnelerin tümü. 2. Deniz, dağ, ova, orman vb.nin oluşturduğu fiziksel dünya. 3. Yaradılış ve yapı özelliklerinin tümü.
• Doğu: Güneşin doğduğu yön, gündoğusu.
• Duygu: Kimi nesne, olay ya da kişilerin insanın iç dünyasında uyandırdığı izlenim, his.
• Duygun: Duygulu, hassas.:
• Dünya: Üzerinde yaşadığımız toprak ve denizler, yeryüzü.:

E harfi

• Ece: 1. Kraliçe. 2. Güzel kadın. 3. Büyük kardeş. 4. Ana.
• Ecmel: Çok güzel.
• Eda: Naz, işve.
• Ela: Gözde sarıya çalan kestane rengi.
• Erçil: Doğru, sözüne güvenilir kişi.
• Erva: 1. Letafet, güzellik. 2. Çok genç, güzel insanlar. 3. Yiğitlik, cesaret.
• Esen: Sağlıklı, sağlam, rahat.
• Esin: 1. Esinti, rüzgâr, sabah rüzgârı. 2. Etkilenme, çağrışım veya içe doğma ile akla gelen yaratıcı duygu, ilham.
• Esma: Adlar, isimler.
• Esra: En çabuk, pek çabuk.
• Eva: 1. Havva, yaratılan ilk kadın. 2. Akşam, arife ve arife gecesi.
• Evin: 1. Bir şeyin içindeki öz, cevher. 2. Buğday tanesinin olgunlaşmış içi, özü. 3. Çok taneli başak. 4. Tohum, tane.
• Eyşan: 1. Şanlı güzel. 2. Güzelliği ile ünlü.

F harfi

• Ferah: 1. Ar. Gönül açıklığı, sevinç, sevinme. 2. Far. Açık, aydınlık.
• Ferve: 1. Kürk.2. Zenginlik, servet.
• Feza: 1. Uzay. 2. Geniş alan. 3. Geniş ova.
• Figen: Yaralayan, kıran, düşüren.
• Firaz: 1. Yüksek, yukarı. 2. Yokuş, çıkış.
• Firuze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı.
• Fulya: Nergisgillerden bir bitki ve onun güzel renkli, kokulu çiçeği.
• Füsun: Büyü.

G harfi

• Gizem: Ne olduğu tam olarak kestirilemeyen, belirsiz.
• Gece: Genellikle saat 22.00’den itibaren gün ağarıncaya kadar geçen süre, tün, şeb.
• Gül: Katmerli, kokulu çiçekleri olan, pek çok türleri bulunan gülgillerin örnek bitkisi.
• Gülay: Güllerin açtığı ay.
• Gülbin: Gül fidanı.
• Gülbiz: Gül serpen.:
• Gülce: Gül gibi, güle benzeyen.
• Gülçin: Gül toplayan, gül devşiren.
• Gülden: Gül soluklu, nefesi gül kokan.
• Gülfem: Gül ağızlı, küçük ağızlı.
• Gülgün: Gül renkli, pembe.
• Güliz: Gül gibi güzel iz bırakan.
• Gülnar: Nar çiçeği.
• Gülperi: Gül ve peri gibi güzel olan.
• Gülru: Gül yüzlü, al yanaklı.
• Gülşen: Gül bahçesi.
• Güner: Tan vakti.
• Güneş: Gezegenlere ve yer yuvarlağına ışık ve ısı veren büyük gök cismi.
• Güney: 1. Dört ana yönden biri, Kuzey kutbuna karşı olan. 2. Her zaman güneş alan yer.
• Güz: Sonbahar.
• Güzel: Hoşa giden, hayranlık uyandıran, beğenilen.
• Güzin: Seçilmiş, seçkin, beğenilmiş.

H harfi

• Hale: Bazen güneşin ve ayın çevresinde görülen ışıklı daire, ayla.
• Hamra: Çok kırmızı, kızıl.
• Hande: Gülüş, gülme.
• Hayal: 1. Zihinde tasarlanan, canlandırılan ve gerçekleşmesi özlenen şey. 2. Gölge.
• Hazal: Kuruyup dökülen ağaç yaprakları.
• Hazan: Güz, yaprak dökümü mevsimi, sonbahar.
• Helen: Grek.
• Helin: İngilizce:  Işık. Yunanca:  Parlayan ışık. Latince:  Dünyanın en güzel kadın. Kürtçe:  Yuva, kuş yuvası.
• Hera: 1. Yunan mitolojisinde Zeus’un eşi, Poseidon’un, Hestia ve Hades’in annesi. 2. Güçlü, muktedir kadın. 3. Savaşçı, mücadeleci, sabırlı.
• Heves: 1. Arzu, istek. 2. Gelip geçici istek.

I harfi

• Ilgaz: 1. Atın dört nala koşması. 2. Hücum, akın.
• Ilgın: 1. Akdeniz Bölgesinde yetişen bir ağaççık. 2. Hafif esen rüzgâr. 3. Kavurucu sıcak. 4. Belli belirsiz, hafif. 5. Serap. 6. Hayal. 7. İnce. 8. Konya’nın bir ilçesi.:
• Işık: 1. Aydınlık, ziya. 2. Mutluluk, sevinç veya zekâdan doğan, yüzde ve gözlerde beliren parıltı. 3. Yol gösteren, aydınlatan, önderlik eden kimse.
• Işılay: Parlayan, ışıldayan ay, ay ışığı.:
• Işınay: Ay gibi parlak yüzlü kimse.
• Işınsu: Su gibi parlak ve saf olan.
• Irıs: Mutluluk, saadet.
• Itır: Güzel koku, ıtır çiçeği.

İ harfi

• İdil: 1. Volga Nehri’ne Türklerin verdiği isim. 2. Aşkla ilgili olup köy ve kır yaşayışını anlatan kısa şiir veya yazı. 3. Yun. İçten ve saf aşk.
• İlayda: Su perisi.
• İlgi: İki şey arasındaki herhangi bir bağlılık, ilişki.
• İlgin: Garip, yabancı, gurbette yaşayan.
• İlkay: Ayın hilal durumu, yeni ay.
• İlke: 1. Temel düşünce, temel kanı.2. Temel bilgi. 3. Davranış kuralı.
• İlkyaz: İlkbahar.
• İlsu: Ülkenin su gibi sar ve temiz insanı.
• İmer: Çok zengin, varlıklı.
• İnci: İstiridye gibi kimi kavkılı deniz hayvanlarının içinde oluşan değerli, küçük, sert, sedef renginde süs tanesi.
• İncifer: İnci gibi parlak, güzel.
• İncilâ: 1. Parlaklık, ışık. 2. Parlama, aydınlanma. 3. Görünme, ortaya çıkma.
• İrem: 1. Cennete benzetilerek yapılan bahçe. 2. Efsanelerde, masallarda ve edebiyatta adı geçen mutluluk simgesi olan şehir veya bahçe.3. Eşi benzeri olmayan, özel ve heybetli olan.
• İzel: İz bırakan bir ele sahip olan kimse.

J harfi

• Jale: Kırağı, çiy.
• Jülide: Karmakarışık, dağınık, birbirine girmiş.

K harfi

• Karmen: 1. Soyluluk, eli açıklık. 3. Parlak kırmızı renk. 4. Meyve bahçesi.
• Kayla: 1. Pür, saf, katıksız. 2. Kötülükten uzak. 3. Masum.
• Kevser: Cennette bulunduğuna inanılan kutsal ırmak, havuz veya çeşme.
• Kuğu: Yabani ve evcil türleri bulunan, çok uzun ve kıvrık boyunlu, geniş kanatlı ve geniş gagalı bir su kuşu.
• Kumsal: Göl ve deniz kıyılarında bulunan kum taneciklerinden oluşan alanın ismi.

L harfi

• Lal: Dili tutulmuş, konuşamaz duruma gelmiş.
• Lale: Çiçekleri kadeh biçiminde olan, türlü renklerde süs bitkisi.
• Leman: Parlama, parıldama.
• Leyla: 1. Gece. 2. Saçları gece gibi simsiyah olan kadın. 3. Arabi ayların son gecesi.
• Lidya: 1. Bir şeyin ötesinde bulunan. 2. Güzel ve soylu kimse. 3. Lidya, Antik Çağ’da, Batı Anadolu’da Menderes ve Gediz ırmakları arasında kalan bölgeye verilen isim.
• Lila: 1. Hindu dininde evreni harekete geçiren ve dünyanın yaratılış ve yok oluş simgesi olan bir tanrı. 2. Leylak rengi.
• Leyan: Parlayan, parlayıcı.

M harfi

• Masal: Genellikle halkın yarattığı, hayale dayanan, sözlü gelenekte yaşayan, çoğunlukla insanlar, hayvanlar ile cadı, cin, dev, peri vb. varlıkların başından geçen olağanüstü olayları anlatan edebî tür.
• Mavi: Gökyüzünün rengi.
• Mayıs: Yılın beşinci ayı.
• Melis: 1. Bal, tatlı şey, sevgili, can. 2. Bal arısı. 3. Çayır, çayırlık. 4. Oğul otu.
• Meltem: Yazın karadan denize doğru esen mevsim rüzgârı.
• Meral: Geyik, ceylan.
• Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan. 2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde. 3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
• Meriç: Kuş iskeleti.:
• Merih: 1. Ateş rengi. 2. Güneş sistemini oluşturan dokuz gezegenden biri.
• Mısra: Bir şiiri oluşturan dizelerden her biri.
• Mimoza: Baklagillerden, çiçekleri sarı, bazı türleri beyaz veya menekşe renginde, yaprakları akasya yaprağına benzeyen bir süs bitkisi, gümüşi akasya.
• Mina: 1. Billur, şeffaf. 2. Şarap şişesi. 3. Mine. 4. Gökyüzü. 5. Ar. Liman.
• Mutlu: Mutluluğa ermiş olan, mesut.
• Müge: İnci çiçeği.
• Müjde: Sevindirici haber.
• Müjgan: Kirpik, kirpikler.
• Müzeyyen: Süslenmiş, bezenmiş, süslü.

N harfi

• Nadide: Görülmemiş, az bulunan, değerli.:
• Narin: İnce yapılı, zarif.
• Nehir: 1. Akarsu, ırmak. 2. Çok, bol, fazla.
• Nergis: 1. Çiçekleri ayrı ayrı veya bir kök sap üzerinde şemsiye durumunda, beyaz veya sarı renkte soğanlı bir süs bitkisi. 2. Güzelin gözü.
• Neşe: Sevinç, mutluluk.
• Neva: 1. Ses, ahenk, nağme. 2. Refah, mutluluk.
• Neval: 1. Talih, kader. 2. Bağış, ihsan.
• Nevgece: Yeni yeni oluşan gece.
• Nida: Bağırma, seslenme.
• Nihal: 1. Fidan, taze sürgün. 2. İnce ve düzgün vücutlu sevgili.
• Nilay: Ayın parlaklığı.
• Nisan: Yılın dördüncü ayı.
• Nurbanu: Işık saçan, aydınlık yüzlü, nur yüzlü kadın, hanım.
• Nurmelek: Melek gibi saf ve temiz güzel.

O harfi

• Oflaz: 1. İyi, güzel, eksiksiz, tam. 2. Gürbüz, yakışıklı, güzel giyinen. 3. Becerikli. 4. Eflatun rengi. 5. İşe yarar.
• Okyanus: Ana karaları birbirinden ayıran büyük deniz.
• Orgül: Ateş gibi kırmızı renkli gül.
• Orkide: Çiçeklerinin güzelliği nedeniyle seralarda yetiştirilen değerli bir süs bitkisi.
• Oya: Genellikle ipek ibrişim kullanarak iğne, mekik, tığ veya firkete ile yapılan ince dantel.
• Oylum: İçi oyulmuş, çukur duruma getirilmiş.

Ö harfi

• Ödül: 1. Bir başarı karşılığında verilen armağan, mükâfat. 2. Bir iyiliğe karşılık olarak verilen armağan.
• Önay: Ocak ayında doğan.
• Örün: 1. Açık renkli, beyazımsı. 2. Gökyüzünün açık, aydınlık durumu. 3. Çadırın tepesinde, aydınlanma için bırakılan açıklık. 4. Pencere.
• Övgü: Birini veya bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı.
• Övül: Başarılarınla, iyi niteliklerinle kendini beğendir, övgü kazan” anlamında kullanılan bir ad.
• Öykü: 1. Ayrıntılarıyla anlatılan olay. 2. Hikâye
• Özde: Bir kimsenin benliğinde, manevi varlığında olan.:
• Özge: 1. Başka. 2. Yabancı. 3. İyi, güzel. 4. Şakacı. 5. Cana yakın, sıcakkanlı.6. Yürekli, gözü pek.
• Özengül: Kendisine özen gösteren güzel kadın.
• Özten: Teni düzgün olan.

P harfi

• Paksu: Su gibi temiz ve saf olan kimse.
• Pamira: 1. İyilik bilme, minnettarlık. 2. Dünyanın en bol oksijen oranına sahip egzotik bir Orta Asya yaylasıdır.
• Parla: “Işık saç, ışılda, ün kazan, tanın” anlamlarında kullanılan bir ad.
• Paye: 1. Aşama, rütbe, derece. 2. Basamak, merdiven basamağı. 3. İkizlerin bir yıldızı, Cevza burcu.
• Pekay: Çok parlak, çok güzel.
• Pelin: Bileşikgillerden, yapraklarında acı, ıtırlı bir madde bulunan, hekimlikte ve içki yapımında kullanılan bir bitki.
• Pera: Uzak.
• Perviz: 1. Üstün, galip. 2. Güzellik. 3. Cilve.
• Pırıl: 1. Çok parlak, çok ışıklı.2. Çok temiz 3. Eksiksiz.
• Piraye: Süs, ziynet.

R harfi

• Rana: Güzel, göze hoş görünen.
• Rengin: 1. Renkli, parlak renkli. 2. Güzel, hoş. 3. Süslü.
• Revan: 1. Yürüyen, giden, akan. 2. Ruh, can.
• Reyhan: Güzel kokulu bir süs bitkisi, fesleğen.
• Rosa: 1. Gül rengi, pembe kırmızı arası bir renk. 2. Cennetlik.
• Ruhan: Yanaklar.
• Rüya: 1. Düş. 2. Hayal, umut.
• Rüzgar: 1. Zaman, devir. 2. Dünya. 3. Yel.

S harfi

• Safir: Mavi renkli, değerli bir korindon türü, gök yakut.
• Sara: Halis, katkısız, temiz.
• Sare: 1. Sıçrayan, atlayan. 2. İhtiyaç. 3. Susuzluk. 4. Hz. İbrahim’in eşinin adı.
• Seçil: “Benzerlerin arasından seçil, beğenil, üstün ol, sevgi ve saygı gör” anlamında kullanılan bir ad.
• Seda: 1. Ses. 2. Yankı.
• Sedef: Midye ve istiridye gibi deniz hayvanlarının kabuğunda bulunan pırıltılı, beyaz, gök kuşağı renkli değerli madde.
• Selen: 1. Müjde.2. Varlık, bolluk.
• Selin: 1. Övün.2. Gür akan su. 3. Orta Asya’da yetişen, bodur, sürekli yeşil kalan bir bitki.
• Sezgi: Sezme, anlama yeteneği, seziş.
• Sıla: Doğup büyüdüğü yere gidip ayrı kaldığı yakınlarına kavuşma.
• Sibel: l. Buğday başağı. 2. Henüz yere düşmemiş yağmur damlası.
• Sima: 1. Yüz, çehre, beniz. 2. Kimse, insan, tip.
• Simten: Teni gümüş gibi güzel, parlak olan.
• Su: Canlıların yaşamında önemli bir yeri olan, rengi, tadı, kokusu olmayan sıvı

Ş harfi

• Şahnaz: Çok nazlı.
• Şahvar: İri ve iyi cins inci.
• Şayeste: Yakışır, yaraşır, uygun.
• Şebnem: Çiy.
• Şebnur: Gecenin nuru, gecenin ışığı, aydınlığı.
• Şeniz: Mutlu, sevinçli bir iz bırakan kimse.
• Şehnaz: Türk müziğinin eski mürekkep makamlarından biri.
• Şeyda: Sevda nedeniyle aklını yitirmiş, çılgın.
• Şevval: Hicri takvime göre yılın onuncu ayı, ilk üç günü Ramazan Bayramıdır.
• Şıray: 1. Yüz çizgileri, yüz güzelliği. 2. Beniz, yüz. 3. İnsan resmi.
• Şiir: 1. Zengin sembollerle, ritimli sözlerle, seslerin uyumlu kullanımıyla ortaya çıkan edebî anlatım biçimi. 2. Düş gücüne, hayale, imgeye, gönle seslenen, anı, duygu, coşku uyandıran, etkileyen şey.
• Şule: Alev, ateş alevi.

T harfi

• Talia: Talih, şans, kısmet.
• Tangün: Şafakla başlayan aydınlık gün.
• Tılsım: Doğaüstü işler yapabileceğine inanılan güç.
• Tuana: Cennet bahçelerine düşen yağmur.
• Tulu: Doğma, doğuş.
• Tuvana: Kuvvetli, dinç, canlı.
• Tülay: İnce ruhlu güzel.
• Tümay: Dolunay.

U harfi

• Ufuk: Düz arazide veya açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer, çevren.
• Uhde: Birinin yapmakla yükümlü olduğu iş, görev.
• Ulunay: Değerli, saygın, erdemli kimse.
• Ulya: Çok yüce, en yüce.
• Umar: Çare, çıkar yol.

Ü harfi

• Üçgül: Bir yonca türü.
• Ülfet: 1.Alışma. 2.Tanışma, görüşme. 3.Dostluk, ahbaplık.
• Ülke: 1. Bir devletin egemenliği altında bulunan toprakların tümü. 2. Devlet.
• Ülkü: Amaç edinilen, ulaşılmak istenen şey.
• Ümit: Umut:
• Ümran: Bayındırlık, bayındır olma durumu, mamurluk.
• Ünsel: Çok ünlü, çok meşhur.
• Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
• Ürpek: 1. Ürperen, ürpermiş. 2. Mazı ağaçlarının üstündeki tüylü nesne.

V harfi

• Venüs: Merkür’den sonra Güneş’e en yakın olan gezegen, Çoban Yıldızı.
• Vera: 1. Günah ve haramdan kaçınmak için şüpheli şeylerden uzak durma, takva, ittika. 2. Halk, mahluk, alem, kainat.
• Verda: Gül.
• Veda: Sevilen birinden veya yerden ayrılma.
• Vicdan : Kişiyi kendi davranışları hakkında bir yargıda bulunmaya iten, kişinin kendi ahlak değerleri üzerine dolaysız ve kendiliğinden yargılama yapmasını sağlayan güç.
• Vuslat: Sevgiliye kavuşma.

Y harfi

• Yalınay: Gösterişsiz, sade kimse.
• Yaprak: Bitkilerin solunumunu sağlayan, çoğunlukla yeşil ve türlü biçimlerdeki bölümü.
• Yaren: Arkadaş, yakın dost.
• Yasemin: Beyaz, kırmızı veya sarı renkli, kokulu çiçekler açan bir ağaççık.
• Yeliz: Güzel, aydınlık, havadar.
• Yeşim: Açık yeşil ve pembe renkli, kolay işlenen, değerli bir taş.
• Yıldız: 1. Gökyüzündeki ışıklı gök cisimlerinin her biri. 2. Baht, talih, yazı.
• Yurdum: “Ülkem, memleketim” anlamında kullanılan bir ad.
• Yosun: Çoğu sularda yetişen, ilkel yapıdaki bitkilerin genel adı.

Z harfi

• Zeren: Anlayışlı, kavrayışlı, zeki.
• Zeynep: Değerli taşlar, mücevherler.
• Zümra: 1. Güzel. 2. İyi ahlaklı. 3. Cesur, yiğit, yürekli. 4. Zeki ve bilgili kadın.
• Zahire: 1. Parlak, açık, belli. 2. Dış görünüş, dış yüz. 3. Coşmuş, taşkın.
• Zaide: Artan, artıran.
• Zerrin: 1. Altından yapılmış. 2. Altın gibi sarı, parlak. 3. Fulya.
• Zühre: Çoban Yıldızı.
• Ziynet: Süs, bezek.
• Zülfüzar: Saçı gür, bol saçlı.